"Als ze dan toch niet kunnen winnen, dan verliezen ze ook niet": het WK van de afwezigen, de keerzijde van de medaille in Rwanda
In dit artikel:
Het wereldkampioenschap wielrennen in Rwanda eind september kampt met een opvallend grote uitval van topspelers: veel kopstukken hebben afgezegd, waardoor het deelnemersveld flink is uitgekleed. De organisatie en het zware parcours — gecombineerd met hitte, hoogteverschillen, administratieve en medische rompslomp en kosten — plus een overvolle eind‑seizoenskalender inclusief het EK, liggen volgens renners en ploegen aan de basis van de massale afwezigheid.
België reist met Remco Evenepoel als uitgesproken kopman; sprinters als Jasper Philipsen, Tim Merlier en Arnaud De Lie waren nooit van plan te komen. Nederland mist Mathieu van der Poel. Denemarken ontbreekt zonder Jonas Vingegaard en Mads Pedersen — Vingegaard trok zich terug omdat het WK te dicht op zijn tweede grote ronde (de Vuelta) volgt en koos voor rust en het EK. Ook João Almeida (UAE) volgt dat voorbeeld; zijn ploegmaat Jhonatan Narvaez gaf op het laatste moment zijn ticket terug omdat het parcours hem niet volledig ligt. Titelverdediger Richard Carapaz is wél aanwezig, ondanks aanhoudende interne onenigheid in de Ecuadoraanse selectie.
Uit de top van de UCI‑ranglijst zijn meerdere hooggeplaatsten weg: naast Vingegaard, Pedersen, Van der Poel en Almeida ontbreken ook tijdritspecialist Filippo Ganna (die zelfs de strijd tegen de klok schrapte om zich op het EK te richten) en andere namen uit de wereldtop. Frankrijk, de Verenigde Staten en Spanje zien eveneens belangrijke renners thuisblijven — onder meer vanwege blessures, keuzeprioriteiten of ploegafspraken. De VS mist bijvoorbeeld Neilson Powless, Brandon McNulty, Matteo Jorgenson, Matthew Riccitello en Sepp Kuss; Spanje rijdt zonder Pello Bilbao, Mikel Landa en de geblesseerde Enric Mas.
De afzeggingen bezorgen commentatoren Karl Vannieuwkerke en José De Cauwer spijt. “Het is jammer dat zulke renners ontbreken,” zei een van hen, en ze opperen zelfs dat deelname aan het WK strakker in contracten vastgelegd zou moeten worden: “Het zou bijna een verplichting moeten zijn in je contract dat als je geen WK rijdt, dat je dan ook niet mag deelnemen aan de grote rondes.” Beide mannen betreuren vooral de late afmelding van Vingegaard; dat had een unieke confrontatie tussen hem, Tadej Pogačar en Evenepoel in een eendaagse koers kunnen opleveren.
Kortom: het Rwandese WK dreigt door logistieke en sportieve overwegingen van veel sterkhouders minder representatief te worden van het seizoenstopniveau, wat vragen oproept over planningsprioriteiten en het statuut van het wereldkampioenschap binnen het profprogramma.