Astronomisch budget geeft concurrentie stok om mee te slaan: maken LA Dodgers écht Amerikaanse baseball kapot?

In dit artikel:

De LA Dodgers prolongeerden hun titel en wonnen voor de tweede keer op rij de World Series door afgelopen weekend in zeven wedstrijden met 4-3 te winnen van de Toronto Blue Jays. Het is de eerste keer sinds 2000 dat een MLB-team zijn titel weet te verlengen, maar de triomf voedt opnieuw kritiek: de Dodgers geven veruit het meeste geld uit in de competitie, wat bij sommige fans wrevel oproept over eerlijkheid en competitiviteit.

Manager Dave Roberts reageerde gevat op die scepsis met de woorden: "Laten we het baseball nu helemaal kapotmaken!!!" Die houding weerspiegelt de houding van een ploeg die bereid is fors te betalen om te winnen. Ex-bondscoach Sven Hendrickx nuanceert de kritiek: "Het klopt natuurlijk dat de LA Dodgers een gigantische payroll hebben." De grootste uitgavenpost is sterspeler Shohei Ohtani, een zeldzame werper-slagman die zo'n 70 miljoen dollar per seizoen opstrijkt.

Hendrickx legt uit dat de MLB anders dan sommige andere Amerikaanse competities geen salarisplafond kent; teams mogen onbeperkt salarissen betalen, al bestaat er een "luxury tax" voor wie boven een afgesproken grens zit. Grote clubs als de Dodgers kunnen die belasting echter makkelijk dragen, terwijl kleinere "small market"-clubs minder inkomsten en dus minder marge hebben. Toch bewijst de competitie dat kleinste teams ook succes kunnen boeken: clubs als Cleveland bereikten recent de play-offs ondanks veel lagere loonboekingen.

Of dit structureel oneerlijk is, gelooft Hendrickx niet snel te kunnen veranderen zonder invoering van een salarisplafond — iets wat politiek en financieel lastig ligt. Hij benadrukt ook dat de eindstrijd dit jaar weinig aan spanning te wensen overliet: Toronto keek met 3-2 aan tegen een afsluitende zege en had nog twee thuishonkwedstrijden, maar miste de kans. "Het was de spannendste World Series in jaren en de beste die ik zelf ooit gezien heb," besluit hij.