De Vuelta zit erop: massale protestacties in Madrid dwingen de organisatie om de slotrit af te blazen
In dit artikel:
Het slotstuk van de Vuelta 2025 vond plaats in Madrid en was van meet af aan ingericht op een sprintafwerking — ideaal voor Jasper Philipsen, die in de hoofdstad op jacht ging naar zijn vierde ritzege. De officiële start lag net buiten Madrid in Alalpardo; daarna wachtte in de hoofdstad een lokaal rondje van 5,8 km dat tienmaal moest worden afgelegd. Vanwege verkeers- en veiligheidszorgen werd de geplande route korter gemaakt (ongeveer 5 km ingekort) en werden veel meer agenten ingezet dan voorzien (circa 1.900 in plaats van 800).
Halverwege de slotrit zorgde een groep demonstranten voor onrust: ze blokkeerden de weg met spandoeken en splitsten het peloton. Dat leidde ertoe dat de jury de koers stopzette; enkele renners moesten afstappen en een renner van Movistar raakte ten val. De laatste honderden meters lagen vrij van betogers, maar iets daarvoor werd de weg onbefietsbaar geacht, waarna de rit niet werd hervat.
Sportieve neveninformatie uit de voorbije etappes werd nog eens onderstreept: Tom Pidcock staat als derde op het eindpodium en is daarmee de eerste mannelijke olympisch kampioen mountainbike die op het eindpodium van een grote ronde staat; Mads Pedersen pakte het groene puntenklassement en is de eerste die in hetzelfde seizoen puntenklassementen in zowel Giro als Vuelta binnensleepte. Dankzij ploegmaten in andere rondes completeert Lidl-Trek een zeldzame trio-succes voor een ploeg. Jonas Vingegaard had zich sinds de voorgaande etappe verzekerd van de rode leiderstrui; Matthew Riccitello schoof door naar het wit, en Jay Vine draagt de bolletjestrui.
Voor de finale waren vrijwel alle topsprinters aanwezig in Madrid, met onder meer Jasper Philipsen (Alpecin‑Deceuninck), Mads Pedersen (Lidl‑Trek), Orluis Aular (Movistar), Elia Viviani (Lotto) en Ethan Vernon (Israel‑Premier Tech). Philipsen bleek in de sprint al het vaakst succesvol dit jaar (3 zeges uit 4 massasprints) en gold als de grote favoriet voor de slotetappe. Een aantal teams bleef dit jaar zonder etappezege: veertien formaties hadden nog geen ritwinst geboekt, waaronder onder andere Visma‑Lease a Bike, UAE en Ineos‑Grenadiers waren wél succesvol, maar vele anderen niet.
Tactisch en koersbeeld: de 900 hoogtemeters op het parcours zaten vooral in de golvende aanloop; op de finalecircuits zelf zou dat geen grote rol spelen. De renners hielden het tempo relatief laag richting Madrid en kregen onderweg veel vrijheid voor fotomomenten en publiekscontact. Als het snelle wedstrijdgemiddelde (rond 41,92 km/u) gehandhaafd bleef, zou deze Vuelta de snelste sinds 2003 worden.
Kort samengevat: de slotrit van de Vuelta werd verstoord door demonstraties die het peloton splitsten en de organisatie noopten tot het stilleggen en niet-hervatten van de rit. Sportief veranderde er niets meer aan de eindstanden: Vingegaard rood, Riccitello wit, Pedersen groen — en voor de sprinters bleef de laatste kans op roem in Madrid onbenut door de abrupe afbraak van de finale.