Hij breekt weer records, al wilde hij er eentje absoluut niet: de paradox van Lewis Hamiltons eerste Ferrari-jaar
In dit artikel:
Lewis Hamiltons eerste seizoen bij Ferrari verloopt wisselvallig: veel vooruitgang voelbaar maar nog geen podium. De zevenvoudig wereldkampioen verruilde na lange jaren bij Mercedes het zilver voor het rood van Maranello met de belofte dat 2025 vooral een fundamentenjaar zou worden. Desondanks had niemand verwacht dat zijn debuut zo moeizaam zou beginnen; Hamilton is inmiddels de Ferrari-coureur die het langst heeft gereden in een debuutseizoen zonder podium — 20 Grands Prix — en nam in Singapore een 43 jaar oud record van Didier Pironi over.
Het seizoen kende wel momenten van belofte. Hij won de sprint in China, maar werd in de hoofdwedstrijd gediskwalificeerd vanwege te veel slijtage van de bodemplank. Ook zette hij in Singapore de snelste ronde neer, waarmee hij een reeks van 16 opeenvolgende seizoenen met minimaal één snelste ronde neerzette — een prestatie die Michael Schumachers eerdere reeks overtreft. Toch werden kansen regelmatig tenietgedaan door technische malheur, straffen en onfortuinlijke incidents: een crash in Zandvoort tijdens natte omstandigheden, een straf die hem in Monza terugwierp, remproblemen in Singapore en een tijdstraf van 10 seconden in Mexico na een duel met Max Verstappen kostten hem daar een zichtbaar haalbaar podium.
De laatste maanden is er duidelijk verbetering zichtbaar. Sinds de zomerstop kwalificeert Hamilton zich vaker dicht bij of zelfs voor teamgenoot Charles Leclerc, met sterke kwalificaties in Nederland, Italië, Singapore en de VS. Teambaas Frédéric Vasseur wijst op kleine marges: honderdsten van een seconde maken het verschil en tonen hoe het team vordert. Hamiltons ervaring blijkt waardevol in de fabriek; zijn datagedreven feedback helpt bij het scherper richten van de ontwikkelingsaanpak van Ferrari, dat tot voor kort vooral reactief opereerde.
Ex-wereldkampioen Mika Häkkinen waarschuwde onlangs dat het wennen aan een nieuw team vier tot vijf jaar kan duren, een tijdspanne die voor een veertigjarige als Hamilton krap lijkt. Hamilton zelf blijft echter vasthoudend en optimistisch: hij erkent vooruitgang en zegt door te zetten, ondanks tegenwerking of sceptici.
Met nog vier Grands Prix te gaan, waaronder de belangrijke race in Brazilië — de locatie van zijn eerste wereldtitel in 2008 — hoopt Hamilton zijn seizoen toch nog met een tastbaar resultaat te belonen. De cijfers en kleine stapjes tonen dat zijn klasse onveranderd is, maar het ontbreekt Ferrari en hem dit jaar nog aan consistentie om die prestaties op het podium te verzilveren.