"Hij heeft zijn macht volledig misbruikt": atlete Hanne Maudens deelt haar verhaal over grensoverschrijdend gedrag
In dit artikel:
Hanne Maudens (28) vertelde in een uitgebreid interview met Dag Allemaal dat ze jaren geleden slachtoffer werd van grensoverschrijdend gedrag en seksueel misbruik door een coach binnen de Belgische atletieksport. Ze zocht die trainer op uit ambitie om zich voor te bereiden op de Olympische Spelen van Tokio, maar raakte geïsoleerd en onderwierp zich aan extreem zware trainings- en dieetmaatregelen. Tijdens een stage liep ze met een gebroken scheenbeen door en kreeg ze van de coach verboden om te eten; op diezelfde stage vroeg hij haar haar sportbeha uit te doen en betaste haar onder het mom van behandeling.
Maudens zegt dat ze veel heeft weggestopt en pas later de impact voelde: een crash met depressieve klachten, slaapproblemen en concentratieverlies. Na een korte herstelperiode keerde ze aanvankelijk toch terug naar dezelfde coach, later stapte ze over naar een andere trainer en concentreerde ze zich op de 400 meter in plaats van de meerkamp. Ze noemt de situatie al bijna vijf jaar een geheim en spreekt van machtsmisbruik: de coach maakte gebruik van haar ambitie en het feit dat ze zich niet gemakkelijk kon losmaken tijdens gezamenlijke stages.
Ze diende een klacht in bij de atletiekfederatie, maar die werd volgens haar geseponeerd zonder duidelijke uitleg. Maudens voelt zich door de federatie in de doofpot gestopt en heeft de afgelopen jaren zelf onderzoek gedaan, omdat veel mediatleten uit angst niet wilden getuigen. Wel prijst ze Olav Spahl, topsportdirecteur van het BOIC, omdat hij haar voor het eerst serieus nam en actief naar atleten luistert.
Reden om nu naar buiten te treden, zegt Maudens, is enerzijds dat ze deze zomer sportief sterk presteerde en dus vanuit een krachtige positie kon spreken, en anderzijds de controverse rond “de situatie met Nafi” die haar motiveerde. Ze noemt de coach niet bij naam om juridische redenen. Haar belangrijkste eisen: dat de coach uit de atletieksport verdwijnt, dat andere atleten zich veiliger voelen om hun verhaal te doen en dat het menselijke boven sportresultaten komt. Persoonlijk wil ze blijven trainen met het oog op toekomstige Spelen (LA of Brisbane), maar alleen in een omgeving die transparant is en misstanden niet verdoezelt.
De zaak legt structurele knelpunten bloot rond macht, beveiliging van atleten en de manier waarop federaties intern met klachten omgaan, en kan aanleiding zijn tot bredere hervormingen binnen de Belgische atletiek.