Kop over Kop ziet dominantie Pogacar op WK toenemen - "Hij speelt met de concurrentie"

In dit artikel:

In de nieuwste aflevering van Kop over Kop analyseren Sander Valentijn, Jeroen Vanbelleghem, Jan Hermsen en Bobbie Traksel de dominantie van Tadej Pogačar tijdens het WK wielrennen. Centraal staat hoe de Sloveen niet alleen fysiek sterker lijkt dan de concurrentie, maar ook tactisch slimmer en bijna speels met zijn tegenstanders omgaat.

De panelleden wijzen erop dat Pogačar in de beslissende fase aanvankelijk samen met Juan Ayuso en Isaac del Toro naar voren reed, waardoor hij kon besparen en het tempo kon bepalen. Dat zorgde volgens hen voor frustratie bij rivalen zoals Remco Evenepoel: Pogačar wachtte kort, liet anderen hopen dat ze terug konden komen en trok dan weer door — een patroon dat de commentatoren omschrijven als “spelen met de concurrentie”. Vanbelleghem benadrukte dat Pogačar bepaalde momenten lijkend niet op zijn limiet te rijden, waardoor hij controle houdt over de race.

Traksel wijst op een leerproces bij Pogačar: waar hij vroeger explosief doorschoot, gebruikt hij nu meer gedoseerde wattage-gestuurde inspanningen — vergelijkbaar met werkwijzen die we van bijvoorbeeld Vingegaard kennen — waardoor herstel en controle beter worden gewaarborgd. Het seizoen toonde dat ook al: Pogačar liet in Montreal een zege aan ploeggenoot Brandon McNulty voorbijgaan, maar een WK opgeven deed hij uiteraard niet en hij liet Del Toro uiteindelijk wel achter.

Kortom: de discussie draait om een wielrenner die fysiek superieur is en daarnaast een instinctief, tactisch inzicht toont dat tegenstanders voortdurend in onzekerheid houdt. Dat verklaart volgens de panelleden waarom Pogačar zo moeilijk te verslaan blijft en waarom zijn optreden bij het WK veel ergernis en bewondering oproept.