LIVE GP de Montréal: Tadej Pogacar springt naar ploegmaat McNulty, Benoot en Hermans in achtervolgende groep
In dit artikel:
Tadej Pogacar en UAE Team Emirates bepaalden het beeld in de GP van Montréal: vanaf de start controleerde de ploeg het tempo op het bergachtige circuit en zorgde dat veel renners moesten lossen. Het parcours – 17 keer de Côte de Camillien‑Houde (2,3 km, gemiddeld 6,2%) en een finish na een afdaling – is vergelijkbaar met dat van het WK 2026 en nodigt uit tot harde selecties én late explosies.
Vroege vluchtpogingen leverden een kopgroep van zeven op met onder anderen Jorgen Nordhagen, Victor Lafay, Artem Shmidt, Pascal Eenkhoorn en Frank van den Broek. Die groep kreeg nooit veel ruimte; UAE hield de voorsprong beperkt en brak het peloton op de beklimmingen. Langs de kant doken al meerdere renners in de tentjes om materiaal of trokken de stekker eruit: onder meer Michael Matthews, Biniam Girmay, Anton Palzer, Luke Lamperti en Robbe Dhondt moesten de wedstrijd staken.
In de tweede fase ontstond een nieuwe kopgroep waarin Pogacar, ploegmaat Brandon McNulty, Quinn Simmons en Louis Barré een rol speelden. McNulty trok een aanval door als rekwisiet voor Pogacar; Simmons kon als enige echt volgen. De UAE-trein met onder anderen Pavel Sivakov en later Tim Wellens voerde het tempo verder op, wat leidde tot verregaande uitdunning: het peloton kromp tot een dertigtal renners en veel favorieten zagen hun kansen slinken. Wout van Aert kreeg uiteindelijk geen antwoord op de snelheid en raakte al vroeg uit beeld; bij de Belgen kon Tiesj Benoot aanvankelijk wel mee, Quinten Hermans hield zich ook nog staande in de kopgroepen.
Julian Alaphilippe probeerde terug te komen maar werd uiteindelijk gelost en moest zelfs opgeven; ook andere kopmannen kregen met mechanische pech te maken (kettingproblemen, fietswissels). Namen als Mauro Schmid, Jan Tratnik, Alex Baudin, Fredrik Dversnes en Andrew August verschenen in de achtervolgingen en probeerden de oversteek, maar UAE bleef het heft in handen houden en beperkte de vijandelijke ruimte.
Tactisch ligt alles klaar voor een finale waarin Pogacar het verschil kan maken: zijn ploeg heeft de koers gecontroleerd en kan hem in positie brengen om op de klim of in een late aanval het peloton stuk te rijden. Voor snelle afronders biedt de afdaling naar de finish nog kansen, maar gezien de harde selectie en de dominantie van UAE lijkt het erop dat alleen uitzonderlijk sterke renners Pogacar echt kunnen pareren. De GP van Montréal fungeert zo bovendien als generale repetitie voor het WK‑parcours over twee jaar.