LIVE GP Québec: Pogacar prikt richting groepje vluchters, raakt de Sloveen op tijd vooraan?
In dit artikel:
In Québec staat vanmiddag de GP van Québec op het programma, het slotstuk van het wegseizoen in Canada waarop namen als Tadej Pogacar, Wout van Aert en Arnaud De Lie het veld kleuren. De wedstrijd begon om 17.00 uur en bevat 18 ronden van telkens 12 km over een heuvelachtig circuit (in totaal 2610 hoogtemeters) met de korte maar steile Côte de la Montagne (600 m aan gemiddeld 8,8%, pieken rond 13%); na de laatste klim blijven nog 1,2 km tot de streep.
Vroeg in de koers pakten vier renners de vlucht: Filip Maciejuk (Red Bull‑Bora), Luca Vergallito (Alpecin‑Deceuninck), Philippe Jacob en Félix Bouchard (beiden Canadese nationale ploeg). Dat viertal bouwde al snel een comfortabele voorsprong uit — bijna vier minuten in het begin — maar het peloton hield het verschil constant genoeg om later toe te slaan. Vergallito en Jacob leverden interessante verhalen: Vergallito klom via de Zwift Academy naar het profpeloton, Jacob koos weer voor amateurrondes en combineert koersen met studie; Bouchard rijdt zonder profcontract en pakt deze kans om zich te tonen.
UAE Team Emirates nam meerdere keren het heft in handen, duidelijk om kopman Tadej Pogacar in een ideale positie te manoeuvreren. De Sloveense wereldkampioen probeerde meerdere malen weg te breken en trok vaak het peloton uit elkaar; in één van zijn moves zat Biniam Girmay opvallend in zijn wiel, en ook Brandon McNulty acteerde als gangmaker voor Pogacar. Visma‑Lease a Bike en EF‑Education hadden af en toe controle van voren, Visma zette een serieuze achtervolging op en Tudor Pro Cycling werkte wisselend in de kop van het peloton.
De wedstrijd bleef turbulent: er ontstonden meerdere selecties en tussengroepen. Namen die opvielen in de ontsnappingen of tegenaanvallen waren onder andere Tim Wellens, Julian Alaphilippe, Mattias Skjelmose, Christophe Laporte, Quinn Simmons en Johan Jacobs. Een aantal grote namen moest lossen of verloor terrein — Simon Yates, Valentin Madouas en Oscar Onley waren voorbeelden — terwijl enkele renners met krampen kampten (onder meer Artem Shmidt en Philippe Jacob). Luke Lamperti gaf voortijdig op, Jon Barrenetxea kwam ten val maar kon verder met een wisselfiets.
Bij Alpecin‑Deceuninck dook Quinten Hermans strategisch vooraan op en Xandro Meurisse toonde sterke benen in de ontsnappingen; Luca Vergallito bleef namens Alpecin lang prominent aanwezig. Wout van Aert bleef opvallend veel onzichtbaar in het peloton en nam zelfs een moment om water bij de volgwagen te halen, mogelijk wijzend op een ondersteunende rol of beheersing van krachten.
Ronde na ronde werd de koers opener en werden aanvallen gefired, met verschillende hergroeperingen tot gevolg. De vraag wie uiteindelijk overblijft om te strijden op de afsluitende Côte de la Montagne — de plek waar de beslissing vaak valt — bleef open tot de slotfase. Favorietenlijst bevat naast Pogacar en Van Aert ook Arnaud De Lie, Michael Matthews (die na een lange revalidatie terugkeert), Corbin Strong, Neilson Powless, Mattias Skjelmose, Biniam Girmay en Tim Wellens.
Naast sportieve thema’s kwam in aanloop naar de wedstrijd ook politiek gevoelig nieuws voorbij: bij een rennershotel was een kleine pro‑Palestijnse actie en de politie hield er toezicht. Pogacar gaf aan dat hij de Canadese dubbel (Québec en Montréal) gebruikt om koersritme en scherpte richting het WK terug te vinden.
Kort samengevat: een klassieke, nervositeitrijke wegrit met vroege vlucht, veel ploegsturing van UAE en spannende selecties op de korte, steile klimmen — en een finish die pas in de laatste kilometers definitief zal uitwijzen wie de GP van Québec wint.