Mag zijn plan om parttime keukens te gaan bouwen al in de vuilbak? Het sprookje van de 19-jarige Gorik Lantsoght

In dit artikel:

Gorik Lantsoght (19) beleefde deze zomer een stormachtige doorbraak: de jonge libero van Antwerp kreeg onverwacht zijn kans bij de Belgische nationale ploeg, de Red Dragons, en maakte op het WK zijn debuut met een sterke wedstrijd tegen Oekraïne. Wat begon als een seizoen waarin hij met Antwerp naar Liga A promoveerde en worstelde binnen een jonge kern, veranderde plots toen ploeggenoten Joppe Wolters en Lasse Van Genechten zijn nummer doorgaven aan bondscoach Emanuele Zanini. Die nam het risico, liet hem meedraaien op stages en in oefenduels, en gaf hem later ook speelkansen in de EK-kwalificaties en nu op het wereldkampioenschap.

Lantsoght zelf was verrast door zijn eigen niveau: zijn recepties tegen Oekraïne kwamen vrijwel foutloos terecht, en de ervaring — onder meer het mee zingen van het volkslied naast aanvoerder Sam Deroo in Oostenrijk — raakte hem emotioneel, zeker omdat zijn ouders in de tribune zaten. In Roeselare organiseerde zijn jeugdclub Volmar Ekeren een bus om hem te komen steunen. Teamgenoten en staf zijn lovend; kapitein Sam Deroo noemde zijn WK-optreden bijzonder voor iemand zonder ervaring op dat niveau.

Tot voor kort zag Lantsoght volleybal vooral als spel en had hij praktische plannen voor volgend seizoen: drie dagen per week keukens bouwen bij Antwerps hoofdsponsor, omdat zijn club nog niet volledig professioneel is. Zijn snelle opmars op het hoogste toneel brengt die plannen in twijfel en wekt belangstelling van buitenaf. Of hij die nieuwe weg verderzet, zal afhangen van de kansen die zich nu aandienen en van het vervolg van zijn prestaties bij de Red Dragons.