NHL 32-in-32 | Winnipeg Jets: Historisch seizoen smaakt logischerwijs naar meer
In dit artikel:
De Winnipeg Jets waren het beste reguliere-seizoenteam van 2024–2025 en openen het nieuwe seizoen (2025–2026) op 7 oktober; in SportAmerika’s 32-in-32-serie staat vandaag Winnipeg centraal. Na het vertrek van Rick Bowness benoemde GM Kevin Cheveldayoff Scott Arniel als headcoach — een keuze die aanvankelijk op scepsis stuitte gezien Arniels lange afwezigheid uit de NHL, maar die zich in razendsnel succes vertaalde.
De ploeg begon sensationeel: veertien zeges in de eerste vijftien wedstrijden en na zestien duels een 15-1-0-score, waarmee een oud record van de Ottawa Senators werd verbeterd. Hoewel het tempo later iets inzakte, bleven de Jets consequent presteren en sleepten ze voor het eerst in de franchisegeschiedenis zowel de Central Division-titel als de Presidents’ Trophy binnen.
In de play-offs toonde Winnipeg in ronde één opnieuw karakter tegen de St. Louis Blues. Na een 2-0-voorsprong in de serie kantelde het in het middenpart van de confrontatie, waarna een legendarische Game 7 volgde: met nog anderhalve seconde te gaan maakte Cole Perfetti de gelijkmaker en Adam Lowry besliste in overtime. In de tweede ronde bleek de op papier en op ijshockey formidabele Dallas Stars echter te sterk: de Jets werden met 4-2 uitgeschakeld.
Sportief waren de Jets geen eenzijdig team. De aanvalslijnen produceerden uitzonderlijk, met career-best seizoenen van onder anderen Kyle Connor (97 punten) en Mark Scheifele (87). Toch lag de échte sterkte achterin: Connor Hellebuyck leverde een Vezina-waardig seizoen af en domineerde ook geavanceerde cijfers zoals xGSA (49,48), een ruime voorsprong op de rest van de competitie. De verdediging was evenmin zwak; met een 2,32 GA/G eindigden de Jets zeer hoog en meerdere verdedigers boekten opvallende impact in GAR-statistieken, met Josh Morrissey als spilpunt naast Dylan DeMelo.
Ondanks die collectieve kracht kreeg Winnipeg te maken met personele veranderingen. Nikolaj Ehlers vertrok als free agent naar Carolina (zes jaar, $8,5M per jaar), en ook Mason Appleton en Brandon Tanev verlieten de club. Teruggang in scorend vermogen wordt deels opgevangen door veteranen als Gustav Nyquist en vooral de terugkeer van Jonathan Toews, die na lange afwezigheid weer in de NHL hoopt te renderen. Diepte werd verder versterkt met Tanner Pearson en Cole Koepke. Kapitein Adam Lowry ontbreekt in de startfase door een heupoperatie; als Toews fit is, kan hij een sleutelrol op zich nemen.
Zorgen zijn er ook: Dylan Samberg volgt een blessureleed en mist de eerste twee maanden, waardoor alternatieven als Haydn Fleury, Luke Schenn of Logan Stanley waarschijnlijk minuten krijgen. Opvallend was ook de discrepantie tussen traditionele powerplaycijfers (28,9%, best in de NHL) en sommige onderliggende xG-statistieken, wat aangeeft dat sommige successen mogelijk minder duurzaam zijn volgens analytische maatstaven.
Conclusie: onder Arniel transformeerden de Jets van twijfelgeval naar reguliere-seizoenuitblinker met een van de beste keepers en een uitstekende defensie. Met vertrek van Ehlers is de teamdiepte licht gewijzigd, maar de kern blijft sterk genoeg om wederom om playoff-plekken en een hoge eindklassering te strijden. Of Winnipeg het niveau van het afgelopen seizoen kan evenaren of overtreffen, zal mede afhangen van blessureherstel, de impact van veteranen als Toews en de confrontaties binnen een zware Central Division met onder meer Dallas en Colorado.