Remco Evenepoel is ook in Lombardije "the best of the rest" na superman Pogacar
In dit artikel:
Tadej Pogacar kroonde zich in Bergamo tot winnaar van de 119e Ronde van Lombardije door een nieuwe, dominante solo. De Sloveen plaatste op de scherprechter van de dag, de Passo di Ganda, een harde versnelling die het beslissende verschil maakte: hij reed weg uit de kopgroep rond 37 kilometer van de streep en hield solo stand tot de finish. Daarmee voltooit Pogacar een uitzonderlijk seizoen en nadert hij zijn 20e zege van 2025; met zijn vijfde zege in deze klassieker (2021–2025) evenaart hij het record van Fausto Coppi.
Remco Evenepoel werd tweede en leverde een waardig afscheid van Soudal‑QuickStep: zijn laatste meters voor die ploeg eindigden met een podiumplaats. In de slotfase kreeg Evenepoel echter hinder van twee politie‑motoren die even op het midden van de weg stil stonden bij de Colle Aperto, waardoor hij kort ter aarde moest gaan. Dankzij een voorsprong van ongeveer een minuut op Michael Storer verloor hij desalniettemin geen positie. Storer completeerde het podium op plek drie; Quinn Simmons, die lange tijd in de aanval zat en het meest opvallende vroege werk verrichtte, werd vierde. Isaac Del Toro klaarde het in de sprint om plek vijf, vóór o.a. Tom Pidcock.
De race werd vooraf grotendeels gecontroleerd door UAE Team Emirates. Zij bepaalden het tempo op de beslissende beklimmingen en creëerden zo het platform voor Pogacar’s solo. Vroege pogingen slaagden er niet in blijvend profijt te boeken: een kopgroep van veertien renners, waaronder Filippo Ganna, Michael Matthews en Quinn Simmons, kreeg wel een ruime marge maar werd uiteindelijk teruggepakt toen de lange klim naar de Passo di Ganda naderde. Daar nam Pogacar het heft in handen en zette hij de definitieve knal.
De editie van 238 kilometer tussen Como en Bergamo telde ongeveer 4.400 hoogtemeters en kende meerdere zware hindernissen: Madonna del Ghisallo, Passo della Crocetta, Zambla Alta en de beslissende Passo di Ganda, gevolgd door de korte maar venijnige Colle Aperto vlak voor de finish. Op dat profiel maakte Pogacar opnieuw het verschil, terwijl Evenepoel het merendeel van de koers constant en in de aanval liet zien dat hij de beste uitdaging was voor de wereldkampioen.
Sportief is de zege van Pogacar een bevestiging van zijn overwicht dit jaar: naast klassieke successen en grote rondes verzamelde hij in 2025 meerdere monumentale zeges en titels. Voor Evenepoel betekent de podiumplaats een waardig slotakkoord bij Soudal‑QuickStep en een voortzetting van zijn vorm na WK- en EK‑prestaties eerder dit seizoen.