"We kunnen geen judoka's bij toveren": hoe Belgische judo nog kampioenen uit zijn kweekvijver wil hengelen
In dit artikel:
België keert voor het tweede jaar op rij zonder medailles terug van het WK judo en moest het op het recente EK stellen met slechts één bronzen plak. Waar het Belgische judo in de jaren 80 en 90 floreerde dankzij een sterk talentdetectie- en trainingssysteem, ziet voormalig bondscoach Jean-Marie Dedecker een decennialange neerwaartse spiraal sinds de Olympische Spelen van 2000. Destijds trokken topjudoka’s maandenlang internationaal de wereldtop opzoeken, iets wat nu gangbaar is voor veel landen, waardoor de internationale concurrentie sterk is toegenomen.
Huidig bondscoach Dirk Van Tichelt wijst op de beperkte talentenvijver en middelen in België in vergelijking met landen als Georgië en Oezbekistan, waar kwantiteit en breedte in de selectie voor succes zorgen. In België moet men daarom kritisch selecteren en investeren in begeleidingskwaliteit. Hoewel de medailles nog uitblijven, ziet technisch directeur Koen Sleeckx positieve effecten van een datagedreven aanpak die fysiek en technisch niveau kan verbeteren.
Ondanks een stabiele instroom van jeugdjudoka’s baart de uitstroom zorgen, want veel kinderen haken na korte tijd af. Daarom werkt Judo Vlaanderen aan een hervorming van de competitie, waarbij het accent meer komt te liggen op techniek en ontwikkeling dan op strafpunten, om zo jongeren langer gemotiveerd te houden. Voormalig olympiër Ilse Heylen benadrukt ook het belang van een positieve sfeer en plezier in de sport voor duurzame betrokkenheid.
De selectie van talent gaat nauwgezeter dan enkel kijken naar jeugdtoernooien; ook trainingsprestaties en een intrinsieke aanleg worden meegewogen. Dit brengt echter kritiek met zich mee over de sterke gerichtheid op de judoschool in Wilrijk, wat volgens Dedecker leidt tot het missen van potentieel talent elders. Daartegenover stelt Sleeckx dat centralisatie in Wilrijk noodzakelijk is voor kwalitatieve trainingen, goede faciliteiten en het aanbieden van voldoende sparringspartners, met mogelijkheden voor decentrale training op jongere leeftijd.
De ambitie is gericht op piekprestaties bij de Olympische Spelen van 2032 en 2036. Terwijl huidige topsporters Matthias Casse en Gabriella Willems tegen 2028 al 31 jaar zijn, is er volgens Heylen en Van Tichelt sprake van veelbelovend jong talent dat zich de komende jaren kan ontwikkelen tot wereldtopniveau. Bondscoach Van Tichelt werkt dan ook aan een bredere selectie voor Los Angeles 2028 en blijft optimistisch over het herstel en de toekomst van het Belgische judo, ondanks beperktere middelen en de toegenomen internationale competitie.