Weightcutten in het MMA - "Ik moest elf kilo afvallen in negen dagen"
In dit artikel:
Tijdens UFC 315 afgelopen zaterdag ontstond een probleem toen José Aldo zijn gewichtslimiet niet haalde, waardoor zijn gevecht tegen Aiemann Zahabi, oorspronkelijk gepland in het bantamgewicht, een gewichtsklasse hoger plaatsvond in het vedergewicht. Omdat het verschil in gewicht tussen de twee te groot was, werd een catchweight geen optie. Dit voorbeeld benadrukt opnieuw de controverses rond weightcutting in de vechtsport.
Weightcutting houdt in dat vechters in korte tijd grote hoeveelheden vocht verliezen—vaak tussen de vijf en tien kilo—via methoden als sauna’s, warme baden en intense cardio met zweetpakken. Daarna proberen ze dit snel weer aan te vullen om optimaal te presteren tijdens het gevecht. Dr. Ludidi, een voedingsdeskundige gespecialiseerd in vechtsport, legt uit dat deze praktijk vooral een illusie van voordeel creëert, omdat de tegenstander hetzelfde doet, en dat het zelden leidt tot echt winstgevende fysieke voordelen. Het wordt deels voortgezet uit angst om tegenover zwaardere tegenstanders te staan en omdat het onderdeel is van de cultuur binnen de sport.
De gezondheidsrisico’s van extreme uitdroging zijn ernstig. Onderzoeken tonen aan dat snelle gewichtsdaling het risico op hersenschuddingen verhoogt en dat herhaalde zware weightcuts hersenschade kunnen verergeren. In extreme gevallen, zoals bij de Chinese vechter Yang Jian Bing in 2015, kan het tot de dood leiden.
Jarno Errens, voormalig UFC-vechter, deelt zijn persoonlijke ervaringen, waaronder een extreem zware cut waarbij hij in negen dagen meer dan elf kilo moest verliezen. Hij beschrijft het proces als ontmenselijkend en zwaar voor lichaam en geest. Hoewel hij het nu gestructureerder aanpakt, voelt hij zich gevangen in een systeem waar men moet meedoen om niet het nadeel te hebben van een veel zwaardere tegenstander. Zowel hij als Ludidi zien het belang van verandering, bijvoorbeeld door het invoeren van extra gewichtsklassen waardoor vechters minder extreem hoeven te cutten.
Hoewel de UFC en topvechters inmiddels vaak met professionele begeleiding werken, blijven veel atleten buiten de top afhankelijk van onbetrouwbare methodes door gebrek aan kennis of middelen. Een geleidelijke uitbreiding van gewichtsklassen wordt gezien als een haalbare stap om de risico’s van weightcutting te verminderen en daarmee de veiligheid binnen de sport te vergroten.