World Junior Championship 2026: preview Poule A
In dit artikel:
Het World Junior Championship 2026 start traditioneel op tweede kerstdag en keert dit jaar terug naar de Verenigde Staten: Saint Paul, Minnesota is gaststad van de 50e editie. Het toernooi biedt weer een etalage van jong talent en is ditmaal extra beladen omdat titelverdediger Team USA niet alleen aast op een zeldzame hattrick van titels, maar ook op het eerste thuisgewonnen goud in de geschiedenis van het Amerikaanse WJC. Canada blijft natuurlijk de grote tegenstander, maar in Poule A trekken vooral de Verenigde Staten en Zweden de aandacht als belangrijkste kanshebbers.
Team USA
De Amerikanen, onder leiding van coach David Carle, kwamen in de groepsfase van de vorige editie bijna foutloos door en toonden wederom veel kwaliteit. Hoewel de selectie ten opzichte van vorig jaar op papier minder diep is, keren negen spelers van het gouden team terug en beschikt het elftal over een indrukwekkend aantal first-round NHL-draftkandidaten. Opvallende namen op de aanval zijn James Hagens (Boston Bruins), Teddy Stiga (Nashville), Brodie Ziemer (Buffalo), Cole Eiserman (NY Islanders) en Trevor Connelly (Vegas). William Horcoff (Pittsburgh-pick) en mogelijk Max Plante (Detroit) kunnen de top-six compleet maken. Op de achterzijde is Cole Hutson (Washington) een belangrijke regisseur naast E.J. Emery (NY Rangers) en het jonge talent Chase Reid. In het doel is de concurrentiestrijd interessant: Caleb Heil (Tampa Bay), Nicholas Kempf (Washington) en AJ Reyelts (WHL) doen een gooi naar de startplaats.
De doelstellingen zijn helder: een derde opeenvolgende titel en voor het eerst goud op eigen bodem. Tegelijk is USA op bepaalde posities minder breed bezet dan de afgelopen succesvolle campaigns, waardoor ze kwetsbaar zijn voor toptegenstanders, met name Canada en het sterk belovende Zweden.
Zweden
Tre Kronor geldt in Poule A als de voornaamste uitdager van de Amerikanen. Het Zweedse team heeft een van de meest beangstigende aanvalslijnen van het toernooi, met high-end talenten als Anton Frondell (Chicago Blackhawks-geassocieerd) en Ivar Stenberg, die in de SHL voor Frölunda al indrukwekkende cijfers noteert en hard richting een hoge NHL-draftpositie gaat. Verder zijn Victor Eklund, de gebroeders Wilson en Viggo Bjork belangrijke schakelspelers, plus een aantal sterke tweede-rijers (Lucas Pettersson, Milton Gastrin, Jack Berglund) die de diepte geven.
De verdediging bevat moderne, complete blueliners zoals Alfons Freij en Sascha Boumedienne, en in het doel zijn Herman Liv, Mans Goos en Love Harnestam kandidaten, waarbij Liv momenteel de beste papieren lijkt te hebben. Belangrijke confrontatie: Zweden tegen USA op oudejaarsavond kan bijna beslissend zijn voor de weg naar de finale.
Slowakije
Slowakije blijft vaak een underdog die moeilijk te inschatten is. Dit jaar is het roster aardig door elkaar geschud en opvallend is de afwezigheid van Dalibor Dvorsky, die de aanval van de afgelopen edities droeg. Terugkerende krachten zijn Jan Chovan, Tomas Pobezal en Tomas Tomik; jonge prospects als Michal Svrcek (Detroit) en de ervaren powerplay-vertegenwoordiger Luka Radivojevic (Boston College) moeten het offensief en de special teams dragen. Michal Pradel lijkt in goal te promoveren naar de rol van eerste keeper en kan met sterke optredens Slowakije in een kruisfinale laten opduiken als alles meezit.
Zwitserland
Zwitserland staat aan een kruispunt: op seniorenniveau presteren ze goed, maar jeugdteams haperen de laatste jaren (de U18 degradeerde recent). Het U20-team focust meer op defensie en structuur dan op pure voorlijnsterkte. Belangrijke namen zijn Lars Steiner (QMJHL), Jonah Neuenschwander (nog maar zestien, maar al routinier op WJC-niveau) en Paul Mottard als regisseur. De defensie bevat under-the-radar talenten zoals Leon Muggli en de keepers Christian Kirsch (San Jose) en Elijah Neuenschwander (broer van Jonah) vormen een degelijk tandem. Ook opvallend: Guus van der Kaaij, een Nederlander met dubbele nationaliteit, staat op het Zwitserse roster. Voor Zwitserland draait het vooral om degradatieontwijking; een overwinning of twee kan al het verschil maken.
Duitsland
Duitsland heeft de afgelopen jaren een transformatie doorgemaakt en manifesteert zich nu als stabiele subtop in U20-hockey. Terwijl de Duitsers geen serieuze kandidaat voor medailles zullen zijn, hebben ze een van de sterkste en diepste rosters sinds 2000. Voorin zijn David Lewandowski en Maxim Schäfer bekende krachten; het prille toptalent Max Penkin (16) maakte indruk bij Adler Mannheim en wordt in Duitsland al voorzichtig als groot prospect gezien. De defensie is fysiek, met backbones als Carlos Händel, en tussen de palen wordt Linus Vieillard gevolgd. Duitsland mikt vooral op het veiligstellen van het verblijf in de topdivisie en hoopt af en toe voor een stunt te zorgen.
Poule-dynamiek en bredere context
Poule A bevat dus een mix van favorieten (USA, Zweden), betrouwbare underdogs (Slowakije, Duitsland) en een Zwitserland dat moet vechten tegen degradatie. De sleutelduels voor de eindklassering zijn onder meer USA–Zweden (oudjaarsavond) en de onderlinge ontmoetingen met Canada in het bredere toernooiformat. De editie van 2026 is extra opvallend omdat het de 50e WJC is en pas de zevende keer in de VS wordt gehouden sinds 1982.
Verder blijft het WJC onvoorspelbaar — voorgaande edities lieten verrassingen zien (zoals Letland dat Canada uitschakelde via shootout) — waardoor ook teams die op papier zwakker lijken, in staat zijn om voor sensaties te zorgen. Voor de scouts en NHL-franchises is dit toernooi weer een belangrijk meetmoment voor prospects richting de draft van komende zomer.
Kortom: USA komt met ambitie op huisnummer één om historie te schrijven, Zweden heeft de aanvalskracht en diepgang om die missie te bedreigen, en de rest van Poule A mikt op stabiliteit en op het grijpen van kansen in een doorgaans volatiel jeugdtoernooi.