Zelfs in triatlon is hij top: hoe blijft Greg Van Avermaet op zijn 40e topprestaties leveren?

In dit artikel:

Op 40-jarige leeftijd heeft ex-profwielrenner Greg Van Avermaet afgelopen weekend de wereldtitel halve Ironman in zijn leeftijdscategorie (40–44) veroverd tijdens het WK in Marbella. Twee jaar na zijn afscheid van het profpeloton voegt hij zo een nieuwe, opmerkelijke triatlonprestatie toe aan een palmares die onder meer olympisch goud in Rio, twee Touretappes, Parijs‑Roubaix, Gent‑Wevelgem, de E3 Harelbeke en Omloop Het Nieuwsblad telt.

Van Avermaet kwam vorig jaar al in de triatlonscene binnen met een derde plaats op het Belgische kampioenschap halve Ironman, maar merkte toen meteen hoe zwaar zo’n inspanning fysiek kan vallen. Voor het WK pakte hij de voorbereiding serieuzer aan — met trainingsweken van 15 à 20 uur — waarbij zijn bestaande fietsvolume vanuit gravelraces gecombineerd werd met extra zwem‑ en looparbeid. Centraal bleef het plezier, maar ook een bewuste aanpak om blessures te voorkomen: hij speelde met het loopvolume en leerde beter naar zijn lichaam te luisteren.

Sportfysiologe Eline Lievens legt uit waarom Van Avermaet zo’n overstap kan maken: de VO2max en uithoudingscapaciteit die hij als wielrenner heeft opgebouwd, vertalen goed naar triatlon. Al wijst ze er ook op dat vanaf je dertigste bepaalde fysieke kwaliteiten geleidelijk afnemen; duurvermogen blijft relatief het langst stabiel, explosiviteit neemt sneller af. Met de juiste trainingsopbouw is behoud van hoge uithouding wel mogelijk — iets waar Van Avermaet volgens haar in geslaagd is.

Een stap naar de volledige Ironman is volgens Lievens haalbaar, maar vraagt aanzienlijk meer trainingsuren. Van Avermaet zelf geeft aan dat hij voorlopig liever voldoende tijd voor zijn gezin wil houden en dus niet meteen die richting op wil. Zijn wereldtitel toont hoe ervaring, slimme voorbereiding en lichaamsbewustzijn ook op veertigjarige leeftijd tot topresultaten kunnen leiden.